De 'oude' wetenschappen, met materie als vertrekpunt, zijn fout

Vooraf:
Dit is vrij complexe materie. Via sterren wordt de moeilijkheidsgraad aangegeven, gaande van *** tot *****.

*** Grote lijnen

Er zijn tal van bronnen, zelfs van verschillende disciplines, die deze stelling ( "De 'oude' wetenschappen, met materie als vertrekpunt, zijn fout" ) ondersteunen. De kwantummechanica levert hiervoor bewijzen. Enkele bronnen:

Een andere discipline is nabije-dood ervaringen. Er zijn nog andere (1).

Dat materie niet de basis van wetenschappen kan zijn heeft uiteraard vergaande consequenties. Materie was, samen met tijd en ruimte, hét fundament van de wetenschappen. De wetenschappen zijn - in onze tijd - de belangrijkste basis van onze (materialistische) samenleving. Waar het vroeger godsdienst was, is het sinds de Verlichting verschoven naar wetenszchappen. Een heel goede zaak, maar toch stellen wetenschappers hierbij vragen. Naar mijn weten was een van de eerste topwetenschappers hierbij Wolgang Pauli (2). Het lijkt er wel op dat men het kind met het badwater heeft weggegooid.
De fundamenten van onze samenleving zijn nu aangetast. Hiermee komt de ganse constructie - onze materialistische samenleving - op losse schroeven te staan. Meer hierover in het artikel 'De schaar van Descartes' (nog niet af).

*** Nabije-dood ervaringen

Iemand stijgt uit boven zijn of haar lichaam en ziet het eigen lichaam liggen. De 'oude' wetenschappers kunnen hiermee totaal niet overweg, vanuit materialistisch standpunt is dit totaal niet te verklaren. Zij doen zelfs geen poging om dit uit te leggen; zij wijzen dit gewoon af als onzin. Ondertussen zijn er heel veel, wellicht duizenden, gevallen bekend. In 2002 is er in "The Lancet", het meest gerenommeerde medische tijdschrift ter wereld, een artikel verschenen van Pim van Lommel.

**** Kwantumfysica

In de kwantumfysica is bewezen dat materie geen vertrekpunt kan zijn om wetenschappen op te bouwen.

Inleiding (kwantumfysica in een notendop)

Complexe getallen

Complexe getallen bestaan uit twee delen: een reëel gedeelte en een imaginair gedeelte. De basisvorm van een complex getal is: a + bi. Hierbij is a het reële gedeelte en b het imaginaire gedeelte, i staat voor imaginair.

Is een elektron een golf of een deeltje?

Dit is een kernvraag in de kwantumfysica. Het antwoord is mystiek (niet mysterieus, maar mystiek), en eigenlijk niet onder woorden te brengen. Een vrij goede omschrijving: een elektron, alsook een foton, en andere 'golf-deeltjes' (3) zijn noch golf, noch deeltje, maar kunnen zich wel manifesteren of als golf, of als deeltje. Meer hierover in het dubbel spleet experiment (4).
Alleen wanneer een golf-deeltje zich manifesteert is dit of als golf of als deeltje. Maar in zijn 'basistoestand' is het niet manifest, niet fysiek, noch als golf, noch als deeltje. Wat is het dan wel? Eigenlijk kan je zeggen: 'het is niet'; het bestaat niet in de fysieke wereld. Het bestaat wel in het transcendente domein, dit is pas echte mystiek. Hoe is dit dan? Een naam die kwantumfysici eraan gegeven is 'kwantummogelijkheidsgolf'.

Een kwantummogelijkheidsgolf

Een kwantummogelijkheidsgolf is eigenlijk geen golf, want het is niet fysiek. Het is een imaginaire (niet-fysieke) golf. Aan de hand van de kwantummogelijkheidsgolf weten we de waarschijnlijkheid waar een golf-deeltje zich kan manifesteren.

***** Wat een kwantummogelijkheidsgolf precies is, dat weten we niet. Wetenschappers doen ook geen poging om hierover iets te zeggen; en misschien maar best ook, dit is niet het domein van de wetenschappen maar van de mystiek. Wetenschappen beperken zich - terecht - tot wat materieel is.
Wanneer er een waarnemer is, dan klapt de kwantummogelijkheidsgolf in elkaar (in het Engels: collapse), en dan is het golf-deeltje terug in het fysieke domein. Waar het zich zal manifesteren kunnen we onmogelijk voorspellen, maar we kunnen wel - zelfs uiterst precies - de waarschijnlijkheid berekenen, dit via de zogenaamde Schrödingervergelijking (genoemd naar de kwantumfysicus Erwin Schrödinger). Deze vergelijkingen werken met complexe getallen. Hierbij behoort de kwantummogelijkheidsgolf tot het imaginaire gedeelte. In de wiskunde noemen we het imaginair, in de spiritualiteit spreken we over transcendent.

Het begrip 'elementair deeltje' is een foute benaming. Kwaad opzet?

In de kwantummechanica, en ook in aanverwante wetenschappen zoals in de astrofysica, wordt vaak het begrip 'elementair deeltje' gebruikt. Uit de kwantummechanica weten we dat zo een 'deeltje' ook een golf kan zijn. De benaming 'deeltje' heeft dan ook een vertekend beeld. Dit is algemeen bekend en toch houdt men vast aan deze verwarrende benaming. Heel eigenaardig. Het lijkt wel dat er een diepe reden hiervoor is. Die diepere reden is er ook.

Volgens de 'oude' wetenschappen is alles opgebouwd uit materie, of anders gezegd materie is de hoeksteen van alles wat er bestaat.
Zoals onder meer de kwantumfysicus Amit Goswami bewijst is dit pertinent onwaar (bronnen: zie hoger). Toch houden vele wetenschappers zich, tegen beter weten in, hieraan vast.
Nog een stap verder is te spreken over een 'elementair deeltje'. Dit onderstreept nog eens dat het deeltje, de materie, elementair is. Wanneer we tot diep in de materie doordringen, dan is er zelfs geen materie meer. Hoe kan het dan elementair zijn? Hoe kan het dan aan de basis van alles liggen?

De kwantumfysicus Paul Dirac zei: "just calculate". Vrij vertaald in zijn context: veeg alle metafysische achtergrond die kwantumfysica met zich meebrengt onder de mat, hou je alleen bezig met het materiële aspect, en ga aan het rekenen. Dit berekenen behoort tot het gemanifesteerde, de fysieke component van kwantumfysica.

Er worden dus grote inspanningen gedaan om de diepe ondergrond van de kwantumfysica onder de mat te vegen.

Waarom?

Waarom willen heel wat wetenschappers, tegen beter weten in, niets te maken hebben met de diepe ondergrond van de kwantumfysica? Of breder gezien: waarom houden heel wat wetenschappers vast aan materie als basis van de wetenschappen? Dit is niet zomaar uit onwil, daar is een diepe reden voor.

Vele wetenschappers hebben voor de wetenschappen gekozen omwille van de wetenschappelijke zekerheid. Wanneer deze 'wetenschappelijke zekerheid' ineens illusie blijkt te zijn, dan is er voor deze mensen een groot probleem. Ook velen onder hen willen niets te maken hebben met religie, godsdienst, metafysica, zelfs filosofie, en al helemaal niet met mystiek (waarvan ze een verkeerd beeld hebben). Wanneer dan blijkt dat heel diep in de wetenschappen mystiek verborgen zit, dan is er een groot probleem.

Werner Heisenberg zei:

Heel wat kwantumfysici gaan wél mee met 'de nieuwe wetenschappen'. Hierbij denk ik (min of meer chronologisch) aan:

Max Planck

ligt aan de basis van de ontdekking van de kwantumfysica. Tot dan toe werd steeds de Newtoniaanse natuurkunde gevolgd. Hij voerde het begrip 'quanta' in (enkelvoud: kwantum).

Niels Bohr

formuleerde de 'Kopenhaagse interpretatie'; een vrij mystieke interpretatie van de kwantumfysica.

Werner Heisenberg

publiceerde 'de onzekerheidsrelatie van Heisenberg'. Weg met alle zekerheid!

Amit Goswami

legt een duidelijke band tussen kwantumfysica en bewustzijn.

En nu?

Het gaat om een fundamentele omschakeling van materie als basis van alles wat is, naar een meer mystieke kijk. Blijkbaar heeft die omschakeling tijd, veel tijd, nodig. De invoering van het begrip 'kwantum' dateert al van 1900, zij het dat toen de consequenties nog niet duidelijk waren.
Ondertussen zijn we enkele generaties verder, tijd om er werk van te maken. Ondertussen ondersteunen we het materialisme, dit ook via het onderwijs, terwijl we weten, zouden moeten weten, dat dit elke grond mist.

(1) Onder andere in de films "What the bleep do we know" en "What The Bleep!? - Down The Rabbit Hole" komen andere disciplines voor.

(2) Dit staat in zijn achtergelaten brieven. Wolgang Pauli: 1900 - 1958.
Bron: reeks "Passions of the Soul": 2. Psyche en Materie .

(3) Ik gebruik de benaming 'golf-deeltje'. Meestal spreekt men van een 'elementair deeltje', maar dit 'deeltje' kan ook een golf zijn, dit is bijgevolg een zeer verwarrende benaming. Hetzelfde geldt voor het woord 'kwantumobject': wanneer dit 'kwantumobject' een golf is, is het geen object, ook hier verwarring troef.
Amit Goswami gebruikt de - in 'the Self-Aware Universe' - de term 'wavicle' (controleren), wat een samentrekking is van 'wave' (golf) en 'particle' (deeltje).
Ook de benaming 'golf-deeltje' is niet volledig correct. Wanneer het golf-deeltje niet gemanifesteerd is, bestaat het fysiek niet en is het noch golf noch deeltje (dan zitten we in de diepe mystiek).

(4) Dit experiment vormt een sleutel, of de sleutel, tot de kwantumfysica. Een animatie op YouTube: Dr. Quantum - Dubbele spleet experiment (5:04).

(5) aaa